چقدر فریدون مشیری را می شناسید؟؟؟

بچه های کامپیوتر که زیاد طرفه شعر نمیرن ولی واسه جذابیتش خوبه
شعری که از فریدون مشیری رو دوست دارین رو بزارین
من این شعرشو خیلی دوست دارم


كــوچـــه




بي تو، مهتاب‌شبي، باز از آن كوچه گذشتم،

همه تن چشم شدم، خيره به دنبال تو گشتم،

شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم،

شدم آن عاشق ديوانه كه بودم.



در نهانخانة جانم، گل ياد تو، درخشيد

باغ صد خاطره خنديد،

عطر صد خاطره پيچيد:



يادم آم كه شبي باهم از آن كوچه گذشتيم

پر گشوديم و در آن خلوت دل‌خواسته گشتيم

ساعتي بر لب آن جوي نشستيم.



تو، همه راز جهان ريخته در چشم سياهت.

من همه، محو تماشاي نگاهت.



آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشة ماه فروريخته در آب

شاخه‌ها دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ



يادم آيد، تو به من گفتي:

- ” از اين عشق حذر كن!

لحظه‌اي چند بر اين آب نظر كن،

آب، آيينة عشق گذران است،

تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است،

باش فردا، كه دلت با دگران است!

تا فراموش كني، چندي از اين شهر سفر كن!



با تو گفتم:‌” حذر از عشق!؟ - ندانم

سفر از پيش تو؟ هرگز نتوانم،

نتوانم!



روز اول، كه دل من به تمناي تو پر زد،

چون كبوتر، لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدي، من نه رميدم، نه گسستم ...“



باز گفتم كه : ” تو صيادي و من آهوي دشتم

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم، نتوانم! “



اشكي از شاخه فرو ريخت

مرغ شب، نالة تلخي زد و بگريخت ...



اشك در چشم تو لرزيد،

ماه بر عشق تو خنديد!



يادم آيد كه : دگر از تو جوابي نشنيدم

پاي در دامن اندوه كشيدم.

نگسستم، نرميدم.



رفت در ظلمت غم، آن شب و شب‌هاي دگر هم،

نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم،

نه كني ديگر از آن كوچه گذر هم ...



بي تو، اما، به چه حالي من از آن كوچه گذشتم!

از سجاد عزیزم تشکر میکنم به خاطر این شعر قشنگ فریدون مشیری که تو این پست گذاشته منو یاد یه خاطره جالب میندازه از دوران دبیرستانم :

یادم میاد دبیر ادبیاتمون استاد مرتضی زاهدی که من خیلی به ایشون ارادت خاصی داشتم و از همه لحاظ ایشون بر ادبیات فارسی و عربی مسلط بودن وقتی شعری رو میخوندند اینقدر ایشون لحن زیبا و دلنوازی داشتن همه شیفته میشدند ضمن اینکه قرابت های زیبایی هم درحد دو سه بیت برای بعضی ابیات می آوردند . سر یکی از کلاساشون دقیقا یادم نیست چه شعری بود ولی یه بیت قرابت معنایی رو جنان با سوز دل برا اون شعره گفت :


کلاس ساکت ساکت بود ما منتظر بودیم استاد بقیه مطلب درسو بگه ولی دیدیم که انگار چهره استاد منقلب شده !!! استاد لحظه ای مکث کرد و بعد ادامه داد :


و همینجور ادامه داد .....
نمیدونم این شعر استادو یاد چی انداخته بود ولی واسه ما که تبدیل شد به یک خاطره شیرین !!! چرا که یه هو وسطای شعر که دیگه استاد خیلی رفته بود تو حس دیگه بغضش ترکید و کلاسو نیمه کاره ول کردورفت منم تحت تاثیر این شعره بودم ها ولی بلافاصله بعد از این که استاد رفت یکی از بچه ها (حمید ) شروع کرد به خوندنو تیمپو زدن رو میزو بعدش همه بچه ها ، ریختن وسط به رقصیدن و خلاصه تو پوست خودشون نمیگنجیدن از شما چه پنهون منم که از اونا کم نمیاوردم رفتم و قاطی شدم . یادمه یه سطل آشغال پلاستیکی قابل انعطافم بود که هر وقت میومد جلو پام شوتش میکردم

kheili az mehdi mamnonam vase khatereye ghashangesh


bachehaye dige ham bikar namonan
to hameye bakhsha comment bezaran lotfan

بوي عشق



شب، همه دروازه‌هايش باز بود

آسمان چون پرنيان ناز بود



گرم، در رگ هاي‌ ما، روح شراب

همچو خون مي‌گشت و در اعجاز بود



با نوازش‌هاي دلخواه نسيم

نغمه‌هاي ساز در پرواز بود



در همه ذرات عالم، بوي عشق

زندگي لبريز از آواز بود



بال در بال كبوترهاي ياد

روح من در دوردست راز بود


[quote][url][/url]

سلام به سجاد عزیزم و تشکر ویژه . واقعا که این اشعار فریدون چقدر با احساس و زیبا هستش .چندتایی رو خوندم خیلی خوشم اومد تصمیم گرفتم قشنگتراشو اینجا بزارم .

این یکی هم خیلی قشنگه :